اين مجموعه در قالب يك تخت شيمي درماني با تمامي امكانات مورد نياز براي يك جلسه شيمي درماني براي بيمار ميباشد . اين مجموعه شامل قسمت هاي كلاه سرد ضد ريزش مو براي بيماران سرطاني در حين شيمي درماني ، صندلي تخت خواب شو برقي مجهز به سيستم گرم كن صندلي جهت كاهش احساس سرما در حين استفاده از سيستم كلاه سرد ، ماسك و كپسول اكسيژن جهت استفاده براي بيماراني كه بر اثر عوارض دارو در حين شيمي درماني دچار تنگي نفس ميشوند ، مانيتورينگ ضربان قلب ، ميزان اشباع اكسيژن خون و ميزان فشار خون بيمار در حين شيمي درماني براي جلوگيري از عوارض مخرب داروهاي شيمي درماني و حساسيت هاي دارويي و درگاه كارت خوان مغناطيسي جهت مشاهده و ذخيره سازي سوابق بر روي كارت مغناطيسي بيمار ميباشد .فلذا اين دستگاه را مي توان در كليه مراكز ، كلينيك ها ، درمانگاه ها و بيمارستانهايي كه عمل شيمي درماني در آنها انجام مي گيرد مورد استفاده قرار داد .

اختراع پروتز مصنوعي در مفصل جابجا شده ديستال راديواولنار(Distal Radio-Ulnar Translocated Joint Prosthesis) كه در زمينه تجهيزات پزشكي كاربرد دارد براي حل اين مشكل كه در موارد آرتروز و قفل كردن مفصل ديستال راديواولنار جهت بازيابي حركت نيازمند رزكشن قسمتي از ديستال اولنا هستيم ساخته شده است با اين راه حل كه 2 سانتيمتر از استخوان ديستال اولنا 2 سانتيمتر بالاي مفصل برداشته مي شود سپس استم پروتز در ديستال و پروكسيمال تعبيه مي شود. با قراردادن گوي بين دو استم و تنظيم فاصله بين دو سطح مفصلي يك مفصل مصنوعي معادل مفصل طبيعي 2 سانتيمتر بالاتر از ان ايجاد مي شود. وجه تمايز اين مفصل نسبت به روشهاي مرسوم، عدم نياز به دستكاري نسج نرم و ايجاد اسلينگ تاندوني، از بين رفتن احتمال جوش خوردن دو قطعه استخواني به هم و بازيابي دامنه كامل حركتي است. بر خلاف پروتزهاي موجود، استخوان نرمال كارپ با سطح فلزي مفصل نمي شود و مفصل اولنوكارپال سالم نگه داشته مي شود. همانند روش متداول قابليت فيوژن استخواني ديستال اولنا به ديستال راديوس حفظ مي شود. در اين روش ساعد حين حركات چرخشي دچار جابجايي بيش از حد در ديستال نمي شود و تداوم استخوان در ديستال مشابه شرايط طبيعي حفظ مي شود.

اختراع "دستگاه فشار نقطه اي استاندارد اندام " در زمينه فني "بخش الف: نياز هاي انساني، زير بخش: سلامتي و بهداشت" يكي از شايع ترين عارضه هايي كه دست را درگير مي كند، سندروم تونل كارپال مي باشد. اين سندروم اگر به موقع و صحيح توسط پزشك تشخيص داده نشودو اقدامات لازم براي جلوگيري از آن صورت نگيرد، خسارات جبران ناپذيري مثل آتروفي عضلات تنار، از كارافتادگي دست و مشكلات متعاقب آن نيز به وجود خواهد آمد. براي تشخيص صحيح و دقيق اين سندروم، علاوه بر توجه به علايم همراه، چند تست اختصاصي نيز بايد توسط پزشك انجام شود تا بتواند جواب قطعي درمان را اعلام كند. براي حل اين مشكلات ما وسيله جديدي اختراع كرديم و آن را دستگاه فشار نقطه اي استاندارد اندام ناميديم. همانطور كه ذكر شد دستگاهي كه بتوان با آن تست استاندارد كامپرشن براي تشخيص وجود عارضه سندروم تونل كارپال را لا دقت انجانم داد، وجود ندارد و علاوه بر اين دستگاه مشابه موجود، تنها محدود به انجام تست كامپرشن بر روي دست به دليل محدوديت هاي توضيح داده شده در بالا مي باشد. بنابراين اختراع دستگاهي اين قابليت را داشته باشد كه براي چهار اندام با دقت و نيروي استاندارد كامپرشن اعمال كند، گام مهمي در در كاهش قابل توجه و يا رفع كامل خطا در تشخيص اين عارضه را به دنبال دارد.